ကဗ်ာဂ်ာနယ္အတြဲ ၁ အမွတ္ ၆၈

''နင္ သိေစခ်င္လို႔''

သတိရပါေစ

ရင္တြင္းဆႏၵ

ညာမရ၍

လာခြင့္မရွိ

စာျဖင့္သိေစ

အလြမ္းေတြစဖို႔

နိဒါဏ္းတစ္ခုလားေမ...

သတိရခ်ိန္တိုင္း

လြမ္းမိတိုင္းမွာ

မေမ့တမ္းတ

ခ်ိန္ကာလကို

ေဝဖန္စက္ေႀကာ

ဖြင့္မေျပာလည္း

ရင္မွေမတၱာ

အႀကင္နာကို

သိလိမ့္မယ္လို႔

ထင္မိတယ္ ေမ....

ခ်စ္လို႔ဖြင့္ေျပာ

ျပဳသေဘာထက္

မေျပာလည္းသိ

သစၥာရွိက

နားလည္မႈထား

ခိုင္မာျငားအ့ံ....

ဗလ
===========================
အလြမ္းပဲ႔တင္သံ

လြမ္းရက္ကုိရွည္ေစ
ငါ့မ်က္ရည္ကုိနင္ေျခြ
နင့္အနမ္းေတြထဲ
အဆိပ္ထည့္လုိ႔
ငါ့အိမ္မက္ေတြ
ခါးသက္ေစခဲ႕တယ္
အျခားတဖက္မွာ
ဘယ္လုိေျဖမလဲ
နင္မေတြး
နင္မရွိတဲ႕
ငါ့ဘဝကုိ
ငါရင္ေလးမိတယ္
လမ္းခဲြကုိနင္ပ်ဴိး
အျမင္ရုိးတဲ႕
ငါ့ျမင္လႊာမွာ
အႀကင္နာေတြ
ရွိေနတုန္းနင္မုန္းလုိ႔
ငါ့ကုိေမ့
ေန႔ရွိသ၍
ငါေမ့မရတာ
နင့္မ်က္ႏွာက
အျပဳံးတပြင့္ေပါ့
အမုန္းသင့္လုိ႕
ငါ့အသည္းေတြေႀကြ
နင္ေနႏိုင္လုိ႔
ရတက္အပူ
မပြားလည္း
မေနႏိုင္ေသးတဲ႕
တဖက္လူမွာ
အသက္ရႈမွားေအာင္
ခံစားလုိ႕မေမ့
တေန႔ေန႔မွာ
နင္ငါ့လုိ
ခ်စ္တက္ခဲ႕ရင္
ငါလြမ္းေစေအာင္
နင္ျပဳခဲ႕တဲ႕
အလြမ္းရဲ႕ပဲ႕တင္သံ
နင့္ဆီျပန္လာလုိ႕
တရံတခါ
ကုိယ္ခ်င္းစာ
လြမ္းတက္ေအာင္
ႏွိပ္စက္လိမ့္မယ္
ခ်စ္သူ ႕႕႕႕။


          သူရဇၨ
============================
   ေျခြ လုိ႕ ေႀကြ


ရာသီအစ
 နာရီကေျခြ
သစ္ရြက္ေႀကြ၏
 ဝန္းက်င္ေလေဝွ႕
တိုက္ခက္ေရြ႕ေသာ္
 ေျမေငြ႕ေတြေဝ
မိုးစက္ေႀကြ၏
 လြမ္းလုိ႕မေန
ေျဖလုိ႕မရ
 ေတြ႔ဖို႕တမ္းတ
ေမ်ွာ္ေငးသမ်ွ
 မျပည့္ဝေတာ့
ေန႕ ညေတြေဝ
ရႈိက္သံေျခြေတာ့
မ်က္ရည္ေႀကြ၏
 ခ်စ္မလုိဟန္ျပဳ
အျပဳံးတုတပ္
 မေမ့တက္ေအာင္သင္
စြဲရစ္ငင္ 
 ခိုင္ျမဲျပီဆိုကာမွ
ရက္စက္ျခင္း
 အဆိပ္တခြက္နဲ႕
အိမ္မက္ကုိ
 အက်ည္းတန္ေစ
အထီးက်န္ေနသူ
အပူမကင္း 
အိပ္စက္ရာ
ေျခရင္းမွာ
 မ်က္ရည္ေတြ
ပင္လယ္ေဝ
 ခ်စ္သူကေျခြ
စြဲလမ္းမႈ႕မ်က္ရည္ကုိ
 က်ီစယ္ကာ
ေဆာ့ကစားေတာ့
မခိုင္ တခိုင္
အသည္းပန္း
ေျမလမ္းထက္မွာ
ေရာ္ရြက္လုိ ေႀကြ
ေႀသာ္ ႕႕႕႕႕
ေျခြရက္ပါေပ့
ခ်စ္သူရယ္ ႕႕႕႕႕႕႕။



         သူရဇၨ
===========================
 ထီးမျဖစ္တဲ့ဖိနပ္

 ရိုးတံဝါအညာေဆြး
သစ္ရြက္ကေလး
ေလထဲမွာလြင့္ဝဲရင္
သခင့္အသည္းမွာ
မျမင္လည္းသိေစ
ရင့္လုိေသာ္လည္း
သခင့္ကုိေမ်ွာ္လုိ႔
မေႀကြေသး
သခင္ေျခြမွ
အပင္ေျခဆီ
ေႀကြဆင္းေပးမယ္
ဓါးထမ္းလုိေလ်ွာက္
သခင့္ေနာက္မွာ
အသင့္ပါ
ထီးမိုးလုိ႔ေပး
သခင့္ေဘးမွာ
ခပ္ခြာခြာေပါ့
ေန ခ႔ မွာပူပန္
သခင့္ထံပါး
ခ ဝပ္တြားေန
အမ်က္ရွမွာေႀကာက္
ေတာက႔္ ံတခ်က္ဆို
အက်ြန္လူသား
ေနစရာရွားခဲ႕
ခ်စ္မိ အပစ္ရွိ
အက်ြန္႕၏အသိမွာ
အပစ္ရွိေက်ေစ
ေနခမွာစုိး 
မိုးေပးခဲ႕သမ်ွ
ထီးတလက္
မျဖစ္ရင္ေတာင္
သခင့္ေျခဖဝါးေအာက္
ဝပ္တြားေရာက္လုိ႕
အက်ြန္႕၏
တဖက္သတ္အခ်စ္ေတြ 
ဖိနပ္တဖက္အျဖစ္
အမႈ႕ေတာ္
ထမ္းပါရေစ သခင္။


         သူရဇၨ
===========================
''ေျဖေလာ့''

ေရွးခါမယ       ခ်ိန္ကာလက

အခ်စ္တစ္ခု     သက္ေသျပဳ၍

ယွဥ္ျပိဳင္မႈလည္း  ရွိခဲ႔၏။

ညီေတာ္လကၡဏ    သူ႔ျဖစ္ကေတာ့

ခ်စ္ပုံသြင္ဆန္း       ေမတၱာလမ္းမွာ

စြန္႔လႊတ္နစ္နာ      မ်ိဳသိပ္ကာနွင့္

သူ႔အခ်စ္တို႔          ဝွက္ကြယ္ျပဳခဲ႔ ။

ဘယ္ခါမရုိး          ႀကင္နာတိုး၍

ခြင့္လြတ္သည္းခံ   ေမတၱာမွန္နွင့္

အားကိုးဖြယ္ပ    မင္းရာမ သို႔

သီတာခ်စ္ျခင္း    ရည္ေပ်ာ္ဆင္းခဲ႔ ။

ယွဥ္ျပိဳင္စစ္ခင္း      သူ႔ခ်စ္ျခင္းတြက္

ရယူဖို႔ေရး    ႀကံဆေတြးကာ

ခ်စ္သည္ပဓါန    သက္ေပးရ၍

သူ႔မွာလူႀကမ္း  သမိုင္းႀကမ္းနွင့္

သီတာအမုန္း  ရွည္ေစဦးေတာ့ ။

သေဘာေကာက္နူတ္  ေမတၱာသရုပ္ကို

ယူဆကြဲၿပား   ဓိပါၸယ္မ်ားနွင့္

သင္ကဘယ္သို႔    ခ်စ္သနည္း ။

ဗလ
============================
***********************************
ဒီေန႔အတြက္ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲဗ်ာ။အခုလိုကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ကဗ်ာဂ်ာနယ္ေလးမွာ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ျပီး ကဗ်ာေတြကို ေရးသားေပးပို႕ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
viber ဖုန္းနံပါတ္ 09-256480246၊gmail-myitkyinatharlay888@gmail.comတို႕တြင္ ေရးသားေပးပို႕နိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ဒီေန႔အစီအစဥ္ေလးကို တင္ဆက္ေပးသူကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေအာင္ျမင့္ျမတ္ ပဲျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။