ေလကၿငိမ္ေနတယ္
စိတ္က မၿငိမ္ဘူး
ရထားတစ္စင္း ထြက္ခြာသြားခ်ိန္
ေလယာဥ္တစ္စင္း ပ်ံတက္သြားခ်ိန္
ဘတ္စ္စကားတစ္စင္း ခရီးထြက္သြားခ်ိန္
ခ်ိန္ျခင္းေမတၱာဟာ အလြမ္းကို ထုတ္လုပ္သလား
အလြမ္းဟာအသံကို အက္ကြဲေစသလား
တစ္ေယာက္တည္းေမးခြန္းေတြနဲ႔
တစ္ေယာက္တည္းယိမ္းထိုးေနရတဲ့ကမၻာ
မိုးက ရြာလာတယ္
ႏွလံုးသားက နာလာတယ္
ခြဲခြာျခင္းဟာ မ်က္ရည္က်ေအာင္ရသေျမာက္ပါလား
ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမွာလဲ
ကိုယ္မပါႏိုင္ေသးတဲ့ ညစာစားပြဲမ်ား
ကိုယ္မလာႏိုင္ေသးတဲ့ မင္းေမြးရက္မ်ား
နံရံထက္က ျပကၡဒိန္ကို ျပန္ၾကည့္တယ္
ေႏြးေထြးေသာ အိမ္
ေႏြးေထြးေသာ အၿပံဳး
ေႏြးေထြးေသာ အနမ္း
ေႏြးေထြးေသာ လက္
ကိုယ့္အၿပီးသတ္ ဆိုက္ကပ္ရမယ့္ ဆိပ္ကမ္းေလး
အိပ္မက္ေတြ တစ္ခုမွ အသက္ဝင္မလာေသး
ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကား
ျခားထားတဲ့ျမစ္က က်ယ္လြန္းသလား…။
လမ္းေတြက ၾကမ္းတယ္
ေတာင္ေတြကျမင့္တယ္
ငါ့ကိုယ္ငါ ရဲရဲရင့္ရင့္ ဆြဲဖြင့္ဖို႔
မင္းအခ်စ္လိုတယ္
မင္းအၿပံဳးလိုတယ္
မင္းအသံလိုတယ္
ၿပီးေတာ့ မင္း…လိုတယ္။
မနက္ျဖန္လား
သန္ဘက္ခါလား
ငါတို႔အတြက္ အေရးတႀကီးလိုအပ္မယ့္ ထိုးၿမဲလက္မွတ္
အိပ္မက္ထဲထိ လက္ေရးက်င့္မိတယ္။
ေႏြလူသစ္
ကြ်န္ေတာ္သိ၊ကြ်န္ေတာ္တတ္၍ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာမိသမွ်ကို စာဖတ္သူမ်ားျပန္လည္ေလ့လာမိေစရန္ ျပန္လည္မွ်ေဝျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ပို႕စ္တစ္ခုခ်င္းစီအတြက္ မူရင္းေရးသားသူမ်ားကို အထူးေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths) Ph-09256480246
No comments:
Post a Comment
လာလည္သူအေပါင္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ