မေရာက္ျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ကမ္းနားေလးမွာ
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းျပန္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္
ပံုရိပ္ေဟာင္းေတြက တစ္ကြက္စီနဲ႕
ရုပ္ရွင္ျပကြက္တစ္ခုလိုျပန္ေတြ႕ရတယ္ ..
အစစ္မွန္ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္
ဟိုးတစ္ခ်ိန္က
သူနဲ႕အတူေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာေလးေတြက
ကိုယ့္ၿမိဳ႕က်ဥ္းက်ဥ္းထဲမွာ
အလစ္လပ္မွမက်န္ခဲ့တာပဲ ..
ျပန္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ
အေဟာင္းေတြကအသစ္ေတြျဖစ္ၿပီး
ဒဏ္ရာေဟာင္းက တဆစ္ဆစ္ျပန္နာလိုက္တာ
ရင္တစ္ခုလံုးေအာင့္မ်က္တဲ့အထိ ...
ျပန္မရႏိုင္ေတာ့မယ့္အတိတ္ေတြကလည္း
အေႏွးျပကြက္တစ္ခုလိုသာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တာ ...
ကိုယ္ထထြက္သြားခ်ိန္မွာလည္း
မေျပာင္းလဲဘဲက်န္ေနရစ္က
ေနရာေဟာင္းေလးတစ္ခုသာ ....
မုန္း (BeeTalk)
ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)
No comments:
Post a Comment
လာလည္သူအေပါင္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ