အပိုင္း(၄)လေရာင္ေဖြးေဖြးေအာက္မွ ဘခက္ရယ္ က်ေနာ္ရယ္ ဘခက္ဇနီး ေမႏွင္းျဖဴရယ္ သုံးေယာက္သား စကားဝိုင္းဖြဲ႕ေျပာျဖစ္ႀကသည္ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေပါ့ ဘခက္က ေမႏွင္းျဖဴကို ဘယ္လိုပိုးပန္းခဲ႔ရတာ ဘာညာနဲ႔ ေျပာျပီး ရယ္ေမာေနေပမဲ႔ က်ေနာ္ကေတာ့ မရယ္နိုင္ ျမသဇင္ရဲ႕ အတိတ္ေႀကာင္းကို အရမ္းသိျခင္လြန္းတဲ႔ စိတ္ေႀကာင့္ ဘခက္ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္"ဘခက္ေရ ငါသိျခင္တာ ျမသဇင္ရဲ႕ အတိတ္ေႀကာင္းကို မအိပ္စက္ခင္ ေျပာျပကြာ" ဘခက္လဲ ရယ္ေမာျခင္းကို ရပ္တန္႕ျပီး "မိန္းမေရ သူသိပ္သိျခင္တဲ႔ အတိတ္ကို ငါေျပာျပလိုက္ဦးမယ္ "ေျပာေလ ေမႏွင္းလဲ နားေထာင္ရတာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား"
"ကဲဒီလိုဆိုလဲ ေအးခ်မ္းေရ မင္းရြာက ေျပာင္းသြားျပီးတဲ႔ ေနာက္မွာ ငါနဲ႔ျမသဇင္ဟာ အတူတူ ဆယ္တန္းအထိ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ဖူးတယ္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေတြ ေျဖျပီးေတာ့ သူမိဘေတြက သူကို ေက်ာင္းဆက္မထားေတာ့ဘူး သူတို႔ရဲ႕ေတာင္သူအလုပ္မွာပဲ ေတာင္သူလုပ္ခိုင္းတယ္ ဒါေပမဲ႔ ျမသဇင္ဟာ ေတာင္သူမလုပ္တက္ေတာ့ မႏၱေလးက သူတို႔အေဒၚဆီမွာ သြားေနတယ္ ရြာကိုေတာ့ တစ္လတစ္ခါ ျပန္လာတက္တယ္ ဦးမာဃကလဲ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးဆိုေတာ့ ျမသဇင္ကို သူမေသခင္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ စီမံေပးတယ္ ဒီရြာထဲက လူေတြနဲ႔ သူသမီးကို မတူမတန္ဘူးဆိုတဲ႔ တယူသန္စိတ္ေတြနဲ႔ ျမိဳ႕ေပၚက ဒိတ္ဒိတ္က်ဲ သူေဌးသားနဲ႔ ေပးစားဖို႔စီစဥ္ႀကတယ္ေလ"ဘခက္ ငွဲ႕ထားေသာ ေရေႏြးခြက္ကိုယူကာ တစ္ငုံေသာက္လိုက္ျပီး ဆက္ေျပာသည္"ဒါကို ျမသဇင္က လုံးဝသေဘာမတူဘူးလို႔ ျငင္းလြတ္လိုက္တယ္ ဒါေပမဲ႔ သူေဌးသားကေတာ့ ရြာကို မႀကာခဏဆိုသလို လာတယ္ လာတိုင္းလဲ ျမသဇင္အတြက္ဆိုျပီး အဖိုးတန္ ဝတ္စားေတြခ်ည္း ဝယ္လာေပးတယ္ ဆိုပါေတာ့ကြာ"တစ္ရက္မွေတာ့ ျမသဇင္ဟာ ရိႈက္ႀကီးတငင္နဲ႔ ငါ့ဆီေရာက္လာတယ္ သူေရာက္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေမႏွင္းနဲ႔ငါဟာ မိဘေတြသေဘာမတူလို႔ ငါတို႔ေတာကို ခိုးေျပးလာခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေပါ့ သူေရာက္လာေတာ့ ငါလဲ ျမသဇင္ နင္ဘာျဖစ္လာတာလဲ ေျပာစမ္းပါဟာ
ျမသဇင္က ဘာမွမေျပာပဲ ရိႈက္ငိုေနဆဲပါ အတန္ႀကာမွ "ဘခက္ရယ္ ငါ အိမ္ကေန ေျပးထြက္လာခဲ႔တာ ငါ့အေဖက သူေဌးသားနဲ႔ ဇြတ္အတင္း စီစဥ္ေနႀကျပီ ငါ သူကို လက္မခံနိုင္ဘူး"
နင့္အေဖကို နင္မေျပာျပဘူးလားဟာ
"ငါေျပာတာေပါ့ ဒါေပမဲ႔ အေဖက သူေဌးသားကို လြန္ဆန္လို႔မရေတာ့ဘူးတဲ႔
ဘယ္လို ဘယ္လို ျမသဇင္ရယ္ ငါနားလည္ေအာင္ ေျပာစမ္းပါဦးဟာ
ငါအေဖက သူဆီက လာဘ္ေတြအမ်ားႀကီးယူထားျပီး ျပန္မေပးနိုင္ေတာ့လို႔ အခု အိမ္မွာ ျပသနာေတြ တက္ေနႀကျပီ
ဒါနဲ႕ နင္ အိမ္က ထြက္ေျပးလာတယ္ ဆိုပါေတာါ့ ငါလဲ အခုေမနွင္းကို ခိုးေျပးလာခဲ႔တာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႔ရြာထဲျပန္ရေအာင္ ဟု ဘခက္ေျပာေသာအခါ ေမႏွင္းကလဲ ႀကည္ျဖဴ ျမသဇင္ကလဲ သေဘာတူလို႔ ငါတို႔သုံးေယာက္ ရြာထဲကို ျပန္လာခဲ႔တယ္ ျမသဇင္တို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ႔ျမင္ကြင္းက ေႀကကြဲစရာ ဦးမာဃရဲဲ႕ ရင္ဘက္မွာ ဓားတန္းလန္းႀကီးနဲ႔ေျမျပင္မွာ ေသပြဲဝင္ေနတာကို ျမသဇင္ျမင္သြားတယ္ သူအေဖရဲ႕ ရုပ္အေလာင္းကို ဖတ္ျပီး အားရပါးငိုရိႈက္ရင္းနဲ႔ သတိလစ္သြားတယ္ အားလုံးက ဝိုင္းျပဳစုေပမဲ႔ သတိျပန္မရတာနဲ႔ နေဆးရံုပို႔လိုက္တယ္ သူသတိျပန္လည္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ အခု မင္းျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔အတိုင္း သူဟာရူးသြတ္သြားတယ္ သူငယ္ခ်င္း"
ငါ မနက္ျဖန္ ျပန္မယ္ ငါ့အသိ စိတ္အထူးကုဆရာဝန္ကိုပင့္ျပီး ငါျပန္လာခဲ႔မယ္ ဘခက္
မင္းသူကို ဒီေလာက္ထိ စြဲလန္းခဲ႔လိမ့္မယ္လို႔ ငါမထင္ခဲ႔ဘူး မင္းအေနဲ႔ႀကိဳးစားမယ္ဆိုလဲ သေဘာပါ
"ငါ သူအေပၚမွာ ထားခဲ႔တဲ႔ေမတၱာတရားက ေရာင္ျပန္ဟတ္မွာပါ
မင္းရဲဲ႕ေမတၲာကို ငါေလးစားပါတယ္ အခု ညဥ့္လဲနတ္ေနျပီ အိပ္ႀကစို႔ သူငယ္ခ်င္း
မင္းတို႔အိပ္ႏွင့္ပါ ငါခဏေလာက္ ေနပါရေစဦး ဟုေျပာေသာအခါ ဘခက္ႏွင့္ေမနွင္းထိုင္ရာမွထာသြားသည္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္သာေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ႀကည့္ျပီး "အလြမ္းေျပ နမ္းတစ္ပြင့္နဲ႔ႀကိဳေနမယ္ဆိုတဲ႔ ျမသဇင္ရယ္ အခု အကိုေရာက္ေနေပမဲ႔ အနမ္းဆိုတာ မေတြ႔ရ ရင္ထဲလြမ္းသမွ်ေတြကို ေကာင္းကင္ကိုသစၥာျပဳလိုက္ပါတယ္ မင္းနဲ႔ငါ ဒီရြာေလးမွာ အတူေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ အကိုႀကိဳးစားမယ္ ဟု တိုးတိုးေလးေျပာမိပါသည္ေလ.,
အပိုင္း(၅)ကို ဆက္လက္ဖတ္ရႈ႕ပါရန္
တစ္ေကာင္ဘြား(ဓာတ္ေတာ္)
09442095465
No comments:
Post a Comment
လာလည္သူအေပါင္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ