အို...အခ်စ္
အခ်စ္ရဲ႕ေျခရင္းမွာ
ေသျခင္းတရား ေမ႕ထားတယ္ ... ...
လမိုက္ညရဲ႕ေငြလ
ထာဝရအလင္းတန္း
ဘဝရဲ႕ စမ္းအိုင္ေလးသဖြယ္.. ...
ကိုးကြယ္ရင္း ဆည္းကပ္ရင္း
ျမတ္နိဳးရင္းတြယ္တာရင္း
မရွိျခင္း
မသိျခင္းဆိုတဲ႕ ပစၥကၡ အရိပ္ကို
ခ်စ္လက္စ စိတ္ကေလးကဖုံးကြယ္
ျပံဳးရယ္လို႕ၾကည္ေမြ႕ .. ..
အားလုံးကိုေမ႕ေလ်ာ႕ေစသည္႕အရာ
ထာဝရနိဗၺာန္ ေလးမ်ားေပ်ာက္ဆုံး
အို အခ်စ္ ဘယ္မွာပုန္းျပီလည္း
ေခြနဳံးကာရင္ဟာလို႕
ဝမ္းဗလာျပည္႕ပါေၾကာင္းကို
အစာအိမ္ အူေဟာင္းေလာင္းက
ေတာင္းခံတဲ႕ေန႕ .. ... ... ..
ေမာင္စိန္၀င္း - ပုတီးကုန္း
Tuesday, 14 February 2017
အို....အခ်စ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
လာလည္သူအေပါင္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ