*ႏွလုံးသားထဲက ေႏြသႀကၤန္*
ေႏြေရာက္ျပီဆိုတာ သစ္ပင္ေလးေတြကသက္ေသျပေနသည္ ေရာ္ရြက္ဝါေလးေတြက ေျမျပင္မွာ ေႀကြဆင္းေနတယ္ ေလရူးေလေပြေလးေတြက တိုက္ခက္ေနေပမဲ႕ အပူရွိန္ကိုေတာ့ မရပ္တန္႔နိုင္ပါ မႀကာမီ ႏွစ္သစ္ကူးေရာက္ေတာ့မည္ သႀကၤန္သီခ်င္းသံေလးေတြကလည္း ေနရာတိုင္းမွာ ႀကားေနရသည္ ကိုဘြား တစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ေလးကို စက္အရိွက္သက္ျပီး လမ္းမႀကီး၏ဝဲဘက္သို႕ ေကြ႕လိုက္၍ လဖၻက္ရည္ဆိုင္ေလးအနီးသို႔ ျဖည္းျငင္းစြာ ေမာင္းႏွင္ခဲ႔သည္ ေနရာလြတ္ေသာ ခုံတစ္ခုံသို႕ ဝင္ထိုင္လိုက္ျပီး ေနာက္မွပါလာေသာစားပြဲထိုးေလးကို စားေသာက္ဖြယ္မ်ား မွာယူလိုက္သည္ ျပီးေတာ့ အိပ္ကဒ္ထဲမွ လက္ကိုင္ဖုန္းေလးကို ထုတ္ဖြင့္လိုက္ျပီး နံပါတ္တစ္ခုသို႔ ေခၚလိုက္သည္
ဟဲလို ေနသူရိန္လား
********
ေအး အခု ငါ ျမကံသာတံတားအနားက လဖၻက္ရည္ဆိုင္ကို ေရာက္ေနျပီ
*************
ေနာက္ထပ္ ၁၅မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းရဦးမွာလား
***********
ငါမွ မလာတက္တာ ဒီကပဲ ေစာင့္ေနေတာ့မယ္
*****-****
ok ငါေစာင့္ေနမယ္ ဒါဘဲေနာ္
*************-
စကားေျပာျပီးေသာအခါ ဖုန္းကိုအိပ္ကဒ္ထဲျပန္ထည့္ျပီး စားပြဲထိုးေလး လာခ်ေပးထားေသာ စားေသာက္ဖြယ္ကို ျမိန္ေရယွတ္ေရျဖင့္ စားသုံးလိုက္ပါျပီ နာရီဝက္ခန္႕ႀကာေသာအခါ သူထိုင္ေနေသာစားပြဲသို႔ လူငယ္တစ္ဦး ဝင္ေရာက္လာသည္
ဘယ္လိုလဲ ကဗ်ာဆရာ ေတာရြာဇနပုဒ္ကိုလာျပီး ေတာရဲ႕အလွကို ကဗ်ာဖြဲ႕သီမလို႔လား
ကိုဘြား ျပံဳးလိုက္ျပီးေနာက္
သူရိန္ ငါ့ကိုေတြ႔တာနဲ႕ ကဗ်ာဆရာ ကဗ်ာဆရာဆိုျပီး ေခၚေနရတာ မရွက္ဘူးလား
ငါက ဘာရွက္ရမွာလဲ
ကဗ်ာဆရာ မဟုတ္ပဲ ကဗ်ာဆရာဆိုျပီး ေခၚေနရတာေလ
ဒါကေတာ့ မင္းက onlineမွာ နာမည္ႀကီးေနတာပဲ
စာလုံး ႀကီးႀကီးနဲ႕ ေရးထားလို႕လား ဟားဟား
ငါက တကယ္ေျပာတာကြ ဒို႔ရြာက ေဆာ္ေလးေတြေတာင္ မင္းကဗ်ာဆို သိပ္ႀကိဳက္တာ
``ဒီစကား ႀကားရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ကြာ ဒါေပမဲ႕ ငါ အခု onlineေပၚက ခင္မင္ေနတဲ႕ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဒီျမကံသာရြာကလို႔ေျပာတယ္``
´´ဟုတ္လား နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ ဘယ္နားမွာလည္း သူအိမ္က``
´´အဲ႔ဒါေတာ့ ငါလည္းမသိဘူး နာမည္ကေတာ့ ျမတ္ေလးႏြယ္ တဲ႔´´
သူဖုန္းနံပါတ္ပါလား ဆက္လိုက္ေလကြာ
``ဖုန္းဆက္တယ္ လာခဲ႕မယ္လို႕ေတာ့ ေျပာတယ္ '
ဘယ္ေလာက္ႀကာျပီလည္း မင္းဖုန္းဆက္တာ
``ငါ ဒီေရာက္ခါနီးမွာ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ အခုထိမလာေသးဘူး``
သူအလာကို ေစာင့္ဦးမလား
``မေစာင့္ေတာ့ဘူးေလ သူကိုလည္း ျမင္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး``
ကဲဒါဆိုလည္း ျပန္ႀကစို႔ကြာ ဒီလိုနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စားပြဲထိုးေလး ေခၚျပီး က်သင့္ေငြကို ရွင္းျပီး ကိုဘြား ဆိုင္အျပင္သို႔ လွည့္ထြက္ရာ တစ္စုံတစ္ခုႏွင့္ မထင္မွတ္ပဲ တိုက္မိရာ အြန္႔ ဟူေသာ အသံကို ႀကားလိုက္ရသည္ ထိုအသံသည္ ကိုဘြားဆီမွ မဟုတ္ပဲ မိန္းကေလးတစ္ဦး သူႏွင့္မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ ဝင္တိုက္မိရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံျဖစ္သည္ ထို အသံပိုင္ရွင္ မိန္းကေလးကို လွမ္းႀကည့္ရာ ရထားအစင္းတစ္ရာ ရင္ခြင္ကို ခုတ္ေမာင္းသြားသကဲ႕သို႔ ကိုဘြားခံစားမိသည္ ပါးလႊာေသာနႈတ္ခမ္းတစ္စုံက ႏွင္းဆီငုံေလးလို နီရဲေနသည္ အသားေလးကလည္း ျဖဴ ျဖဴ မ်က္လုံးေလးကလည္း ေရႊသမင္မ်က္လုံးကဲ႕သို႕ ဝိုင္းေနတယ္ မ်က္ခုံးေလးေတြကလည္း လွပလို႔ ပါးျပင္မွာလည္းသနပ္ခါးေလးကို ဘယ္ညာကြက္လို႔ျမန္မာဆန္ဆန္ေလးနဲ႔လွပေနေသာသူမကို က်ေနာ္အတန္ႀကာေငးႀကည့္ျပီးမွ "က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ"
"ရပါတယ္ ခိုင္ကလည္း နေမာ္နမဲ႕နိုင္လြန္းတာပါ "
"နာမည္ေလးက ခိုင္တဲ႔လား မွတ္ထားပါမယ့္ဗ်ာ"
"ညီမနာမည္က ခိုင္သဇင္ပါ သူငယ္ခ်င္းေတြက ခိုင္လို႔ပဲေခၚႀကတာေလ"
"ဟုတ္ကဲ႔ပါ က်ေနာ္ကိုခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ႔ဒါနဲ႔ ဟိုအစ္ကိုက အစ္ကိုသူငယ္ခ်င္းလား" ဆိုင္ကယ္အနားေရာက္ေနေသာ သူရိန္ကိုလက္ညိုးထိုးျပျပီးေမးလိုက္ေသာေႀကာင့္ "ဟုတ္ပါတယ္ သူကိုသိလို႔လား"
"သိပါတယ္ သူက ေအာင္သေျပရြာကေလ ဒါနဲ႔အစ္ကိုကေရာ အဲ႔ဒီရြာကလား"
"မဟုတ္ပါဘူး အလည္လာတာပါ အဲ႔ဒီမွာအစ္ကိုရွိတယ္ေလ မေရာက္ဖူးေသးလို႔ပါ"
ဟုတ္ကဲ႔ သူေစာင့္ေနတာ အားနာဖို႔ေကာင္းပါတယ္ သြားလိုက္ပါဦးေနာ္
ဟုတ္ကဲ႔ ခြင့္ျပဳပါဦး မခိုင္သဇင္ ဟုဆိုကာ နႈတ္ဆက္ျပီး လဖၻက္ရည္ဆိုင္ထဲမွ ကိုဘြားထြက္လာခဲ႔သည္..။
အခန္း ၂
ေအာင္သေျပရြာလို႔ေခၚေသာ ေတာရြာေလးမွာ ကိုဘြားေရာက္ေရာက္ျခင္းပင္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကဝိုင္းႀကိဳႀကသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ခြဲခြါခဲ႔ရေသာ ေဆြမ်ိဳးသားျခင္းမ်ားက ကိုဘြားကို ဘာလုပ္သလဲ မိဘေတြေရာ ေနေကာင္းႀကရဲ႕လား အဆင္ေျပလား စသည္စသည္ျဖင့္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကိဳဆိုႀကသည္ အရမ္းလည္းႀကည္နဴးမိတယ္ ဒါေပမဲ႔ ရင္ထဲမွာ ေန႔လည္က ဆိုင္ထဲတြင္ေတြ႕ခဲ႔ရေသာ နတ္မိမယ္ေလးကို တမ္းတလြမ္းသလိုလို ခံစားရသည္ တစ္ခါမွဒီလိုခံစားမူ႕မ်ိဳးကို မႀကံဳဖူးခဲ႔ပါ အခုေတာ့ အေတြးေတြထဲမွာ သူက ေနရာအျပည့္ယူထားသည္ နာမည္ေလးက ခိုင္သဇင္တဲ႔ ရုပ္ရည္ကလည္းျမန္မာဆန္အလွႏွင့္ အို ေမ့မရပါလား ခိုင္သဇင္ရယ္ ဟု ရင္ထဲတြင္ေျပာျပီး ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို ေရးသားမိတယ္
*ခ်စ္ရသူသို႔ ေပးစာ*
ခိုင္
ဘဝမလွတဲ႔ အညတရ ရဲ႕
အခ်စ္ေတြကို အျပစ္မျမင္
သခင္ ႀကင္နာခြင့္ေပးပါ...
ရင္ခြင္ထဲက ေမတၱာ
မုသားမပါ သစၥာစစ္နဲ႔
ထာဝရ ခ်စ္ေနမွာပါ...
ဆုံေတြ႕ခဏ ျမင္ရေပမဲ႔
ႀကင္နာမိတဲ႔ ႏွလုံးသားကို
အမုန္းေတြ မေပးပါနဲ႔ေနာ္...
ထာဝရအျပံဳးေတြကို
ႏွလုံးသားမွာ သီကာကုံးလို႔
ဘဝဆုံးထိ ခ်စ္ပါရေစ...
တစ္ေကာင္ဘြား(ဓာတ္ေတာ္)
ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးသားျပီးခ်ိန္မွာပဲ သူရိန္တစ္ေယာက္ က်ေနာ္အနားသို႔ ေရာက္ရွိလာျပီး
"ဘယ္လိုလည္းကဗ်ာဆရာႀကီး ပ်င္းေနျပီလားဗ်"
"မပ်င္းပါဘူး သူရိန္ရာ ငါဒီမွာ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးေနတာ ဖတ္ႀကည့္ပါလား"ဟုဆိုကာ လက္ထဲကဖုန္းကို သူရိန္ထံလွမ္းေပးလိုက္သည္ သူရိန္သည္ကဗ်ာကိုဖတ္ျပီး ဖုန္းကိုက်ေနာ္ထံလွမ္းေပးျပီး "မင္းကဗ်ာေတြေကာင္းမွန္းသိပါတယ္ကြာ အခုမင္းကိုလာေခၚတာ"
"ဘယ္ကိုလည္းသူရိန္ရာ ငါဘယ္မွ မသြားျခင္ဘူး"
"မသြားလို႔မရဘူးဟ မင္းပရိတ္သက္က သူအိမ္ကို ထမင္းစားဖိတ္ခိုင္းလို႕ပါ"
"ဟာကြာ ဒီမွာစားလည္းရတာပဲ မင္းကလည္း"
"မင္းကလည္းလုပ္မေနနဲ႕ လာ အခုသြားမယ္" ဟုသူရိန္ကေျပာျပျပီးေခၚသျဖင့္ ကိုဘြားလည္းမေနသာေတာ့ "အစ္ကိုေရ ငါသူရိန္နဲ႔ ခဏလိုက္သြားဦးမယ္ ထမင္းစားလာေခၚလို႔ပါ"
"ေအး ေအး သြားပါ မိုးခ်ဳပ္ေအာင္ မလုပ္နဲ႕ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ႔ပါ အစ္ကို" ဒီလိုျဖင့္ သူရိိန္ႏွင့္အတူရြာထဲသို႔ ထြက္ခြါလာခဲ႕သည္...တစ္ရြာလုံးက သူရဲ႕ကဗ်ာပရိတ္သက္ေတြ အားေပးႀကသူေတြျဖစ္ေနေတာ့ ရင္ထဲမွာဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရျပီေလ ေက်နပ္ျပီေပါ့ ေရွ႕ဆက္ႀကိဳးစားဖို႔ ခြန္အားေတြရရွိခဲ႔ျပီ တစ္ေနရာမွာေတာ့ ေဝဖန္ခံရျပီေလ မိန္းကေလးသုံးေယာက္ အိမ္ေရွ႔႕ကြတ္ျပစ္ေလးေပၚမွာ ထိုင္ေနျပီး မိန္းကေလးတို႔သဘာဝ စုံျပီဆိုတာနဲ႕ အတင္းေျပာႀကျပီေလ သူတို႔ေျပာေသာစကားသံကို က်ေနာ္နဲ႕သူရိန္ႀကားရသည္ ပထမမိန္းကေလးက စေျပာတယ္
"ဟဲ႔ ကမေတြ ဟိုေလ onlineမွာ ကဗ်ာေတြနဲ႕နာမည္ႀကီးေနတဲ႕ တစ္ေကာင္ဘြားက ဒို႔ရြာက ကိုဝင္းရဲ႕ညီအရင္းတဲ႕အခု ရြာေရာက္ေနတယ္တဲ႕"
"ညည္းက အခုမွသိတာလား ငါကသူရိန္နဲ႕ပါလာတုန္းကသိျပီးပါျပီဟယ္"
"ဟုတ္လား စႏၵီ သူကအျပင္မွာေခ်ာလား onlineမွာလည္းသူပုံမေတြ႔ရဘူးေလ"
"အမယ္ေလး ကမ ယြမေနနဲ႔ ညည္းလူက ကဗ်ာသာမိုက္တာ ရုပ္ကေတာ့ ဘူးသီးပုတ္ႏြားေက်ြးတာမွ စားပါဦးမယ္ ."
"စႏၵီ ညည္းက သူမ်ားဆို အလြန္ေျပာတာပဲ"
"အမွန္ကိုေျပာတာေအ့ အရပ္ကပုပု အသားကလည္းမဲလိုက္တာ မီးေသြးခဲလား မွတ္ရတယ္"
"အဲ႔ေလာက္ေတာင္မည္းသလား ဟယ္ "
"မယုံရင္ ေနာက္ ငါျပမယ္ သူက ဒီမွာသႀကၤန္ေနဦးမွာတဲ႕" သူတို႔ေျပာေသာစကားမ်ားကို ႀကားမိေသာအခါ က်ေနာ္ သူတို႔စကားဝိုင္းကို လွမ္းႀကည့္မိျပီး မွတ္ခ်က္တစ္ခုခ်မိလိုက္တယ္ သူတို႔ကလည္း ေတာသူ အသားလည္း မျဖဴ ပါလားဗ်ာ ဟု ျဖစ္သည္ က်ေနာ္တို႔ကိုျမင္ေသာအခါ မိန္းကေလးသုံးေယာက္ထဲမွ အိမ္ရွင္ျဖစ္ဟန္တူေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က သူရိန္အား လွမ္း၍အသံျပဳလိုက္သည္
"ဟဲ႔သူရိန္ ဘယ္ကလာတာလည္း အိမ္လည္း အလည္လာခဲ႔ဦးေလ"
"ဧည့္သည္ပါလို႔ေနာက္မွလာခဲ႕ေတာ့မယ္"
"ဧည့္သည္ပါ အလည္ေခၚတာပါေနာ္" သူရိန္ က်ေနာ္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္းေခါင္းညိတ္ အသိိမွတ္ျပဳလိုက္တယ္ေလ
"လာလာထိုင္ပါ သူရိန္ နင့္နဲ႔ပါလာတာ တစ္ေကာင္ဘြားဆိုတာလား"
"ဟုတ္တယ္ သူနာမည္က တစ္ေကာင္ဘြား(ဓာတ္ေတာ္)တဲ့"
"စနၵီ ညည္းေျပာေတာ့ အသားမည္းသေလး ဘာေလးနဲ႔ အခုညည္းထက္ေတာင္ျဖဴေနပါလား ဟင္းဟင္း"
"ဟဲ႔သူရိန္ မေန႔ကနင္နဲ႔ပါလာတာ သူဟုတ္လို႔လား"
"ေအာ္ နင္ကလူမွားတာကို မေန႔က ငါနဲ႔ပါလာတာ ရြာေျမာက္ပိုင္းက ဝတုတ္ပါဟာ"
"ဒါနဲ႔ အစ္ကိုက ကဗ်ာဆရာလား "
"မဟုတ္ပါဘူး ဝါသနာပါသူပါ အခုလို က်ေနာ္ရဲ႕ကဗ်ာေတြကို အားေပးႀကတဲ႔ ညီမေလးတို႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္"
"ဟင္ ျပန္ေတာ့မလို႔လား"
"အစ္ကို ေမွ်ာ္ေနလိမ့္မယ္ ေနာက္မွလာခဲ႔ပါမယ္ဗ်ာ"ဟု နုတ္ဆက္ျပီး သူရိန္ႏွင့္အတူ ထြက္လာခဲ႔ေတာ့သည္။
အပိုင္း၃
ဒီေန႔ဟာ သႀကၤန္အႀကိဳေန႕မို႔ ခိုင္သဇင္တို႔အဖြဲ႕သည္ ျမကံသာရြာရဲ႕ အလယ္လမ္းမႀကီးေဘးတြင္ မ႑ပ္ထိုးျပီး မုန္႔လုံးေရေပၚမ်ားျဖင့္ ကုသိုလ္လုပ္ေနႀကသည္ မ႑ပ္အတြင္းမွ အသံခ်ဲ႔စက္ကလည္း ျမဴ းျမဴ းႀကြႀကြ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္းကလည္း ဖြင့္ထားေတာ့ ကိုလူပ်ိဳတစ္သိုက္ကလည္း ေရကစားရင္း ကခုန္ျမဴ းေနႀကတယ္ေလ ခိုင္သဇင္တို႔အဖြဲ႕လည္း မုန္႔လုံးေလးမ်ားလုံး၍ ဒယ္အိုးထဲသို႔ ထည့္ႀကတယ္ အားလုံးရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြမွာ အျပံဳးပန္းေတြကိုယ္စီေဝလို႔ေပါ့ သူတို႔အဖြဲ႔ထဲမွာ အသားညိဳညိဳ အရပ္ပုပုနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ခိုင္သဇင္အနားသုိ႕ကပ္ျပီး
"ဟဲ႔ မိခိုင္ ဟိုေန႔က နင္ onlineက ဘဲနဲ႔ သြားေတြ႕ဆို ဟုတ္လား"
"ဘဲမဟုတ္ပါဘူး မညိဳရယ္ အသိတစ္ေယာက္ပါ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေကာင္ဘြားေလ"
"ဟင္ ငါ့ေတာင္မေခၚဘူး သူကိုျမင္ဖူးျခင္တာ ေခ်ာလား သူက"
"အသားညိဳတယ္ ဆိုေပမဲ႔ မ်က္လုံးမ်က္ခုံးေကာင္းတယ္ ေခ်ာတယ္လို႔လညိး မဟုတ္ဘူး မညိဳ"
"ဒါဆို ရုပ္ဆိုးတာေပါ့ေနာ္"
"ရုပ္ကလည္း အရမ္းမဆိုးဘူး အသက္ကငယ္ေပမဲ႔ လူႀကီးဆန္တာ"
"နင္နဲ႔ေတြ႕ခဲ႔တာေပါ့"
"ေတြ႔တယ္ ဒါေပမဲ႔ သူက ငါမွန္းမသိဘူးေလ ငါFbအေကာင့္က ျမတ္ေလးႏြယ္ဆိုေတာ့ သူက ျမတ္ေလးႏြယ္ပဲ သိမွာေပါ့ ခိုင္သဇင္လို႔ေျပာေတာ့ မသိဘူးေလ"
"ဟင္ ဒါျဖင့္ ညည္းက လူလည္က်တာေပါ့ ညည္းကသူကိုသိျပီး သူက မသိရဘူး"
"လူလည္က်တာ မဟုတ္ဘူး ေလ့လာေနတာ လိုင္းေပၚက ဘယ္သူမွမယုံရဘူးေလ"
"သူကိုေတာ့ ယုံရေသးဘူးလား"
"သူက အမွန္တိုင္းပဲ ပို႔စ္တင္တာ သူနာမည္ သူဖုန္းနံပါတ္ ဓာတ္ပုံေတြက သူပုံအစစ္ဟဲ႔"
"သူက ကဗ်ာေရးတာအရမ္းေတာ္တယ္ေနာ္ ဘာလို႔မ်ား စာအုပ္မထုတ္တာလည္း မသိဘူး"
"အဲ႔ဒါေတာ့ သူပဲေမးႀကည့္ေဟ့ မညိဳက စပ္စုတာပဲ "
"စပ္စုတာမဟုတ္ဘူး သိျခင္လို႔ေမးတာေလ ဒါနဲ႔ ဟိုမွာ ေအာင္သေျပရြာဘက္က ဆိုင္ကယ္သုံးစီး လာေနတယ္ ဟဲ႔ ကမေတြ ေရပုံးေတြျပင္ထား ဟိုမွာလာေနျပီ"
မညိဳ ညႊန္ျပရာကို ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ခိုင္သဇင္မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အံ႔ႀသျခင္းေတြ ျဖတ္ေက်ာ္သြားတာ ဘယ္သူမွ မရိပ္မိပါ ခိုင္သဇင္လည္း မ႑ပ္ေရွ႕သို႔ေရာက္လာေသာ ဆိုင္ကယ္သုံးစီးမွ ေရွ႔ဆုံးက ေနကာမ်က္မွန္တပ္ထားတဲ႔ ကိုဘြားကို ဖလားထဲက ေရျဖင့္ ေလာင္းလိုက္တယ္ "ဟင္ မခိုင္သဇင္ပါလား"
"ဟုတ္တယ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေကာင္ဘြားရယ္ မုန္႔လုံးေရေပၚေလးလည္း ဆင္းစားပါဦးရွင္"
ဒီလို စကားေလးနဲ႔ ျမတ္ေလးႏြယ္သာ ေခၚရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ အခုေတာ့ ဘယ္မ်ားပုန္းေနသလည္း ျမတ္ေလးႏြယ္ရယ္ မင္းနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေျပာမယ္ဆိုတဲ႔ ႏွလုံသားက စကားလုံးေတြလည္း သႀကၤန္ေရနဲ႔အတူ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ႔ခဲ႔ျပီေပါ့..
"ဘာေတြေတြးေနတာလည္း ဒီက ေခၚတာကို ျပန္မေျဖေတာ့ဘူး"
"မ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ အသိတစ္ေယာက္ကို သတိရသြားလို႔ပါ"
"ဟုတ္လား ဘယ္ရြာက အသိလည္း ဒီရြာကလား"
"ဟုတ္တယ္ သူက ဒီရြာကတဲ႔ က်ေနာ္ရဲ႕ အမာခံ ပရိတ္သတ္တစ္ဦးပါ '
"နာမည္ေျပာျပေလ ဒီရြာကဆို ခိုင္ အကုန္သိတယ္ "
"သူနာမည္က ျမတ္ေလးႏြယ္တဲ႔ ႀကားဖူးလား'
"သိတာေပါ့ အရမ္းရုပ္ဆိုးတာအစ္ကိုနဲ႔ မလိုက္ဖတ္ပါဘူး ျပီးေတာ့ သူကေတာသူ ဆင္းရဲတယ္ ပညာလည္းမတက္ဘူး"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ သူကို ေတြ႔ခြင့္ရရင္ ေတြ႔ျခင္ပါတယ္ က်ေနာ္ သူကိုလွပေနမွ ခ်မ္းသာေနမွ ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူး သူရဲ႕ ယဥ္ေက်းတဲ႔ အေျပာေလးေတြအားေပးတက္တာေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းေနတယ္ေလ "
"အစ္ကိုသူကို ျမင္ဖူးလို႔လား မျမင္ဖူးပဲနဲ႔ေတာ့ မခ်စ္နဲ႔ေနာ္"
"အခ်စ္မွာ လွျခင္း မလွျခင္း အဓိက မဟုတ္ဘူး သစၥာတရားကအဓိကပါ"
"တကယ္လို႔ အျပင္မွာ သူက အရမ္းရုပ္ဆိုးေနရင္ အစ္ကိုအေနနဲ႔ ခ်စ္နိုင္မွာလား"
"သူအေပၚထားတဲ႔ ေမတၱာတရားက အဆုံးမဲ႔မို႔ တစ္သက္လုံးခ်စ္ေနမယ္"
"ဒီလိုဆို အက်တ္ေန႔မွာ သူကို ေခၚေပးမယ္ေလ"
"ဒီေန႔ မေတြ႔ရဘူးလားဗ်ာ"
"သူက ဒီရြာမွာမရွိေသးဘူး ဘုရားဖူးထြက္သြားတယ္ အက်တ္ေန႔မွျပန္လာမယ္တဲ႔"
"ဟုတ္ကဲ႔ ေက်းဇူးပါခိုင္သဇင္ အခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို သြားခြင့္ျပဳဦးေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ႔ အစ္ကို ျမတ္ေလးႏြယ္သာသိရင္ သိပ္ေပ်ာ္ေနမွာပဲ ညီမေတာင္ အစ္ကို သူအေပၚထားတဲ႔ အခ်စ္ကို ရင္ခုန္မိတယ္"
"ညီမကို လည္း ခ်စ္တဲ႕သူရွိမွာပါ သြားျပီေနာ္" ဟု နုတ္ဆက္ကာ ဆိုင္ကယ္ကို မ႑ပ္မွ ထြက္ခြါေစခဲ႔ေလသည္...။
ေရွ႕ဆက္ရန္ ရွိပါေသးသည္
တစ္ေကာင္ဘြား(ဓာတ္ေတာ္)
09775738619
